«У Кітаі мяркуюць, што дамову з Расеяй аб тэрыторыях можна перагледзець»
- 29.02.2024, 18:07
Чаму Крэмль рыхтуецца да вайны з Пекінам?
Выданне Financial Times піша, што расейскія вайсковыя сілы рэпетуюць сцэнар ядзернай вайны з Кітаем. І іншыя сцэнары нападу КНР на РФ.
Ці сапраўды ў Крамлі разглядаюць Кітай як пагрозу? Гэтыя і іншыя пытанні сайт Charter97.org задаў дырэктару Цэнтра даследаванняў нацыянальнай стойкасці ў Кіеве, экс-дарадцу пасольства Украіны ў Канадзе і Кеніі Алегу Белаколасу:
- Пачну з таго, што я служыў у савецкім войску ў другой палове 1980-ых гадоў у Мангольскай Народнай Рэспубліцы. Я быў камандзірам танка Т-72. Акурат войска, якое знаходзілася ў Манголіі, павінна было ваяваць з Кітаем. Такія планы існавалі. Тады Кітай сур'ёзна разглядаўся як найболей імаверны супраціўнік для СССР.
Думаю, што і да звычайных узбраенняў, несумненна, прыкладаліся планы выкарыстання ядзернай зброі. Паколькі ўжо тады войска Кітая, хоць і не валодала сённяшняй тэхнічнай абсталяванасцю, але было шматлікім, валодала пэўным узроўнем падрыхтоўкі, тэхнікай, яно несла пагрозу.
Нездарма ў нас у частцы быў плакат, на якім быў намаляваны ўмоўны кітаец і напісана: "Адкуль зыходзіць пагроза міру". Гэта яшчэ адно пацвярджэнне.
- У навінах перыядычна ўсплывае інфармацыя аб тым, што з'яўляюцца нейкія карты, дзе Сібір, Далёкі Усход паказваюцца як “страчаныя тэрыторыі Паднябеснай”. Ці сапраўды ў Пекіне моцны такі рэвізіянізм у дачыненні да РФ?
- Магу сказаць, што паводле пагаднення сярэдзіны 19-га стагоддзя, мяжа прайшла па Амуру. Экспэрты, якім я давяраю, сцвярджаюць, што ў Кітаі гэтая дамова разглядаецца як навязаная сілай. У канцэпцыі міжнароднага права ёсць тэарэтыкі, якія сцвярджаюць, што дамовы, навязаныя сілай (якія не з'яўляюцца прадметам рэальнага кансэнсусу), могуць быць перагледжаныя.
Калі зыходзіць з такога падыходу, то ў некаторых кітайскіх колах мяркуюць, што гэтая дамова можа быць перагледжаная.
- Пасля вайны ўзмацніўся ўплыў Кітая на РФ з пункту гледжання эканомікі, "мяккай сілы". Наколькі гэта небяспечныя для Крамля тэндэнцыі?
- Адсочваючы сітуацыю ў Расеі, я чытаю экспэртаў, якія блізкія да ўрада РФ. Яны выказваюць асцярогі ад мегазалежнасці, якая складваецца для Расеі ад Кітая.
З рынку РФ сышла буйныя заходнія кампаніі, пачынаючы ад вытворчасці аўто, вагонаў для чыгункі, станкоў, энэргетычнага абсталявання - і гэтак далей. Экспарт гэтай прадукцыі на сённяшні час немагчымы. Можна недзе ўкрасці і прывезці ў валізцы нейкія чыпы, але краіну ў валізцы не прывезці.
Іх месца актыўна займае кітайская прадукцыя з тых жа сфер. Расея можа ўзяць гэтую прадукцыю толькі з КНР. На валютным рынку юань пачынае замяшчаць даляр і еўра.
Расея пераходзіць у статут паўкалоніі: пастаўшчыка сыравіны і рынак збыту гатовай прадукцыі. Менавіта так фармуляваўся ў 1970-80-ых гадах статус краіны ў паўкаланіяльнай залежнасці. У палітычным сэнсе існуе нейкая самастойнасць, але ў эканамічным плане краіна падпарадкавана іншай.
Мы бачым, што эканоміка рана ці позна пачынае ўплываць на палітыку. Расея рухаецца гэтым шляхам, трапляючы ва ўсё большую залежнасць ад Пекіна.