У беларускіх уладаў здарыўся дыссацыатыўны разлад ідэнтычнасці

• Telegram-канал «Лісты да дачкі»
• 14.06.2021, 14:50

Іх прамовы на тэлевізіі абсалютна немагчыма зразумець.

Прывітанне дарагая.

Нялёгкі мой лёс зноў прымусіў мяне паглядзець тэлевізар. Не скарджуся, не хвалюся, проста канстатую факт. Я, вядома, не псіхатэрапеўт, і нават не псіхахірург. Але нешта ў мяне ёсць адчуванне, што ў беларускіх уладаў раптам здарыўся дыссацыатыўны разлад ідэнтычнасці. Таму што з тэлевізара цалкам немагчыма зразумець: ці то санкцыі шкодныя, ці то наадварот іх у нас у арганізме не стае. Спачатку табе кажуць, што санкцыі ўзбадзёраць і прастымулююць эканоміку, і пасля санкцый краіна стане больш прыгожай і яшчэ больш ашчаднай. А праз хвіліну тут ужо палохаюць галоднымі бунтамі і адчаем працаўнікоў. І, што характэрна, бывае, што ўсё гэта распавядае адзін і той жа чалавек. І як пасрэднаму розуму разабрацца ў гэтай заблытанай макраэканамічнай ірэальнасці?

Хоць, мне здаецца, што нават выдатныя розумы беларускіх уладаў самі ўжо ў гэтай ірэальнасці заблыталіся. Раней яны маглі хоць бы зрабіць выгляд, што маюць таемнае веданне пра перспектывы эканамічнага развіцця. Пра тэмпы росту ВУП што-небудзь спрагназаваць ці абвясціць якую інфляцыю сабе па выніках года. Яна, у сэнсе інфляцыя, усё адно потым расла як бог на душу пакладзе, але можна было хоць паказаць ілюзію кантролю. А зараз усе іх прагнозы - гэта ж адразу плюсквамперфект, у значэнні «неактуальная мінуўшчына. Таму што які толк у прагнозах, калі ты не ведаеш у якім месцы цябе прастымулююць санкцыямі наступным разам?

Вось у суботу выявілася, што нямецкі банк скасаваў абяцаны крэдыт на закупку турбін для беларускай атамнай станцыі. Але ж атамную станцыю разам з энергетыкай наогул ніхто быццам санкцыянаваць не збіраўся. Нафтаперапрацоўчым заводам - пагражалі. Банкі - палохалі. Беларуськалію абяцалі ўсякія непрыемнасці. А пра энэргетыку ж і гаворкі нават не было. А пацярпела яна атрымліваецца першай. І дзе, пытаецца, справядлівасць? І як у такой трагічнай нявызначанасці беларускім уладам далей існаваць?

А няўпэўненасць у сваёй будучыні падвышае агульны ўзровень трывожнасці. А з-за высокага ўзроўню трывожнасці могуць здарацца самыя экзатычныя душэўныя разлады. І атрымліваецца, што левая палова ўлады кажа адно, а правая зусім іншае. Нават калі яны кажуць адным і тым жа ротам.

І вось, з аднаго боку, міністр быццам бы замежных спраў Макей склікае да сябе паслоў, каб здзейсніць з імі дыпламатычны акт шчырай размовы. А з другога боку, сёй-той спрабуе зладзіць усходнім межам Еўразвязу памежны калапс нелегальнымі мігрантамі. І, вядома, на фоне памежных калапсаў, размовы атрымліваюцца ўжо не такімі і душэўнымі. Тым больш што потым той жа самы міністр тых жа самых спраў абзывае сваіх партнёраў пігмеяў.

І, вядома, гэта дыссацыатыўны разлад у прамовах, а галоўнае ва ўчынках, не дадае ні стабільнасці, ні прадказальнасці, ні ўпэўненасці ў будучыні. Якой ўжо тут чакаць прадказальнасці ад беларускай улады, калі ты не ведаеш якой сваёй выявай яна да цябе гэтым разам павернецца?

Telegram-канал «Лісты да дачкі»