Мянчанка ў Аўстраліі: Беларусы тут пякуць пернікі і адкрываюць дзіцячыя садкі
- 20.02.2019, 14:37
За пяць гадоў жыцця на іншым кантыненце мянчанка з мужам атрымалі аўстралійскія пашпарты і абодва ўладкаваліся на ўлюбёную працу.
Віталь і Вольга наважылі іміграваць адразу пасля заканчэння ВНУ, але рэалізавалі мару толькі пасля 30. Усе гэтыя гады вучылі ангельскую мову, рыхтаваліся да пераезду.
Віталь працуе ў IT-сферы, Вольга стала іміграцыйным агентам. Kp.by паразмаўляла з мянчанкай пра складанасці іміграцыі, запатрабаваных прафесіях у Аўстраліі ды пра тое, чаму людзі з'язджаюць на іншы канец свету.
- Мой муж - праграміст, вучыўся ў БДУІРы. Але пасля вучобы яго размеркавалі не па спецыяльнасці, а на завод з заробкам 150 даляраў. Такі паварот падзей падштурхнуў нас на думкі аб іміграцыі - бо IT-спецыялісты запатрабаваныя ва ўсім свеце, і мы наважыліся паспрабаваць, - распавядае Вольга Грынявецкая.
Праз не адзін год узмоцненай падрыхтоўкі сямейная пара змагла ўдала прайсці адбор у праграме прафесійнай іміграцыі ў Аўстралію (SkillSelect). А ўжо праз месяц пасля пераезду Віталь пачаў працаваць у IT-кампаніі ў сваім профілі ў Сіднэі.
- Мне пашанцавала не так хутка. Толькі маё сотае рэзюмэ стала паспяховым, - прызнаецца Вольга. Ніколі не думала, што іміграцыя стане маёй прафесійнай дзейнасцю. Усё - справа выпадку. Я вучылася на курсе па бізнэс-адміністраванні, і адзін з выкладчыкаў спытаў: каму цікава атрымаць пасаду памочніка іміграцыйнага агента? Знайсці працу нялёгка, таму ўсе ў групе былі зацікаўленыя ў такой прапанове. Але я ні на што не разлічвала, бо ў нашай групе толькі я была без мясцовага досведу работы, і ангельская мова не была маёй роднай.
- Але цябе ўзялі на гэтую пасаду! Чым так зацікавіла працадаўцу?
- У суправаджальным лісце распавяла, што я сама імігрантка і ведаю значна больш пра іміграцыйную сістэму і патрабаванні, чым хто-небудзь. Акрамя гэтага апісала, як мой досвед і навыкі спатрэбяцца мне на гэтай пасадзе. Мой будучы бос сам выявіўся імігрантам: у свой час ён іміграваў у Аўстралію з Ізраіля, але ён не быў расейскамоўным. Падчас сумоўя згадала, што першы прэзідэнт Ізраіля быў родам з Беларусі, чым проста моцна яго здзівіла - ён і не ведаў пра гэты факт.
Перш чым стаць іміграцыйным агентам, Вольга працавала асістэнтам агента больш за два з паловай гады.
- У Аўстраліі наданне ільгот і паслуг строга рэгламентуецца. Праца без рэгістрацыі, прычым нават проста кансультацыі аб іміграцыі - гэта парушэнне закона. Для атрымання рэгістрацыі трэба вучыцца на спецыяльным курсе ва ўніверсітэце - год з поўнай загрузкай і два з частковай. З поўнай загрузкай навучанне вельмі інтэнсіўнае – заданні ўвесь час, іспыты, тэсты. Сістэма пабудаваная так, што калі вы тыдзень заб'яце на вучобу, то нагнаць будзе вельмі складана. Гэта як са снегам, які ўвесь час падае: не будзеш расчышчаць - заваліць! Акрамя вучобы павінна была здаць іспыты па ангельскай мове IELTS модуль Academic на агульны бал 7. Гэта было вельмі складана, але я справілася. Цяпер у мяне ёсць афіцыйная рэгістрацыя (нумар ліцэнзіі - MARN 1807885), кліенты, у тым ліку некалькі з Беларусі. У асноўным гэта запыты на ацэнку шанцаў у незалежнай іміграцыі.
- Колькі каштуюць вашы паслугі?
- Гэта залежыць ад аб'ёму працы і выдаткаванага часу на сам працэс - пачынаючы з бясплатнай ацэнкі шанцаў на іміграцыю патэнцыйнага кліента і заканчваючы вядзеннем усяго працэсу атрымання візы. Да прыкладу, атрыманне рабочай візы складаецца з трох этапаў: працэс зацвярджэння працадаўцы Дэпартаментам іміграцыі, працэс зацвярджэння пасады Дэпартаментам і толькі потым сама заява на атрыманне візы. Вядзенне такога комплексу паслуг будзе каштаваць блізу $3200. Колькі гэта зойме часу, залежыць не ад мяне, а ад кліента і дзяржорганаў, якія разглядаюць заяву. Працэс можа доўжыцца некалькі месяцаў, а можа і больш за год.
«Сюды едуць па надвор'е, прыроду і галоўны дэвіз кантынента No worries»
- Оля, а дзеля чаго твае кліенты з'язджаюць на іншы канец свету?
- Адна з асноўных прычын для многіх - гэта надвор'е, прырода і мясцовы расслаблены лад жыцця з галоўным дэвізам No worries (не хвалюйцеся)! Але, вядома, хтосьці едзе па заробкі ды іншы ўзровень жыцця - да прыкладу, ведаю сям'ю эколагаў з Беларусі, якія пераехалі, бо тут іх даход значна вышэйшы, чым на радзіме. Хтосьці едзе па атрыманне аўстралійскага пашпарта, а потым вяртаецца дадому - з пашпартам грамадзяніна Аўстраліі можна наведваць ЗША, Канаду, Вялікую Брытанію, краіны Еўразвязу без візы, з ім лягчэй атрымаць працоўную візу ў Штаты.
Трэба дакладна ўсведамляць, што іміграцыя - гэта не паездка на адпачынак у новую краіну. Лепш усё прадумаць загадзя: знайсці жыллё на першы час, вызначыць, у якім раёне вы будзеце шукаць сталае жыллё, вывучыць рынак вакансій, падрыхтаваць рэзюмэ ў адпаведнасці з мясцовымі патрабаваннямі, мець уяўленне аб выдатках акрамя аплаты жылля, разлічыць грашовую падушку бяспекі на першы час.
- А якія спецыялісты патрэбныя ў Аўстраліі? Напрыклад, я чула, што ў Канадзе бракуе бібліятэкараў!
- У асноўным патрабуюцца супрацоўнікі з тэхнічнымі спецыяльнасцямі: напрыклад, інжынеры, IT-спецыялісты. Ёсць спісы спецыяльнасцяў, што даюць магчымасць іміграцыі: напрыклад, там можна знайсці вакансію «ляснік»! У Аўстраліі вялікая ўвага надаецца клопату аб прыродзе. Але нават лесніку акрамя досведу работы неабходна мець адукацыю і валодаць ангельскай мовай.
- Абмежаваны ўзрост імігрантаў?
- У Аўстраліі бальная сістэма прафесійнай іміграцыі. Вас запрашаюць падаць заяву на візу, а для гэтага запрашэння трэба набраць мінімум 65 балаў. Балы даюцца за ўзрост, адукацыю, досвед працы, узровень ангельскай мовы - мінімум эквівалент IELTS 6 ва ўсіх катэгорыях. Прафесійная іміграцыя магчымая да 45 гадоў, а максімум балаў за ўзрост дадуць, калі запрашэнне на падачу візавай заявы будзе атрыманае ва ўзросце 25 - 32 года.
- Ведаю, што ў Амерыку трэба ехаць працаголікам, у Нідэрландах, наадварот, не імкнуцца будаваць кар'еру. Выхадцы з СНД вельмі хутка там рухаюцца па кар'ернай лесвіцы. А як у Аўстраліі?
- У асноўным ніхто не перапрацоўвае і выразна размяжоўвае працу і асабістае жыццё. Калі нешта не паспяваюць, то ніхто не будзе сядзець на працы дапазна. Прасцей заўтра на нарадзе сказаць, што патрэбны яшчэ час. Але ёсць і іншыя прыклады. Ведаю пра зубную клініку, дзе ўласнік і ўсе працаўнікі - з Паўднёвай Карэі, і, да прыкладу, зубныя тэхнікі ў лабараторыі часта працуюць звышурочна, каб выканаць заказ у сціслыя тэрміны. Там працуе іншы прынцып: не падабаецца - сыходзь, прыйдуць іншыя.
«Беларусы пякуць пернікі і адкрываюць дзіцячыя садкі»
- А як уладкоўваюцца беларусы ў Аўстраліі?
- Як правіла, беларусы прыязджаюць у Аўстралію на ПМЖ па прафесійнай іміграцыі або праз працоўную візу з наступным атрыманнем ПМЖ. Гэта значыць, што ва ўсіх галоўных заяўнікаў ужо ёсць запатрабаваная прафесія, досвед працы і ангельская мова. Практычна ўсе ўладкоўваюцца па сваёй спецыяльнасці або ў сумежнай вобласці.
Калі казаць пра другую палову, то тут усё па-рознаму і залежыць ад узроўню валодання ангельскай мовай. Хтосьці ўладкоўваецца па сваёй прафесіі, хтосьці ідзе вучыцца і асвойвае новую спецыяльнасць, хтосьці знаходзіць сябе ў сваім бізнэсе. Арганізоўваюць розныя развіваючыя, творчыя і танцавальныя заняткі для дзяцей на расейскай мове, адкрываюць хатнія дзіцячыя садкі, фотастудыі, цырульні на даму, кніжныя крамы. Многія займаюцца кулінарыяй: пякуць на продаж пернікі, папулярныя тарты - «Напалеон», «Мядовік», «Кіеўскі», праводзяць кулінарныя майстар-класы.
- Наколькі дружныя беларусы за акіянам?
- У Аўстраліі ёсць вялікая расейскамоўная супольнасць у сацсетках, яна аб'ядноўвае ўсе постсавецкія краіны: Беларусь, Расею, Украіну, Казахстан, расейскамоўных з краін Балтыі і Малдовы. На прасторах Facebook ёсць і група «Беларуская дыяспара Аўстраліі» - супольнасць нешматлікая, але ўсе вельмі прыязныя. Заўсёды дапамогуць парадай, рэкамендацыяй або нават працай!