Павал Юхневіч: Сотні тысячаў беларусаў гатовыя бараніць незалежнасць нашай краіны
- 21.10.2019, 13:17
Ідэя «Пагоні» закладзеная на генетычным узроўні ў беларусаў.
Кандыдат у дэпутаты ад «Еўрапейскай Беларусі» ў Пушкінскай выбарчай акрузе №103 Менска Павал Юхневіч, апавёў пра сваю агітацыйную кампанію прэс-службе грамадзянскай кампаніі.
– Раскажыце пра ўражанні ад першага месяца кампаніі. Што атрымалася, што не?
– Паводле вынікаў першага месяца кампаніі, атрымалася звярнуць увагу. Старт быў годным, правялі дзясяткі пікетаў у Менску. Можа быць, не атрымалася прывабіць большай колькасці людзей, але цяпер, ужо пасля рэгістрацыі, прыходзяць новыя прыхільнікі і далучаюцца да актыўнай дзейнасці.
– Вы размаўлялі з людзьмі на пікетах. Што больш за ўсё запомнілася?
– Бадзёры настрой людзей, усім вельмі падабаюцца сцягі з "Пагоняй". Наш герб нездарма мае шматвяковую гісторыю і з'яўляецца адным з самых старажытных у Еўропе. Ідэя «Пагоні» – абарона сваёй зямлі – закладзеная на генетычным узроўні ў беларусаў. Гэта тое, што аб'ядноўвае вялікую колькасць нашых суайчыннікаў не залежна ад іх палітычных поглядаў. Станоўчая рэакцыя людзей на нацыянальную сімволіку – гэта тое, што мне запомнілася больш за ўсё.
Таксама варта адзначыць крытычнае стаўленне большасці менчукоў да сённяшніх уладаў.
Я магу сказаць, што рэакцыя была не гэтулькі ў пікетах, але і ў сацсетках. Людзі сталі станоўча рэагаваць, калі я апублікаваў інфармацыю, што буду ўдзельнічаць у гэтых «выбарах». Было шмат асабістых паведамленняў, як і ад маіх сяброў, так і ад зусім не знаёмых мне раней людзей. І выйшла так, што тыя людзі, якія падтрымалі мяне ў сацыяльнай сетцы, – яны першымі сталі чальцамі маёй ініцыятыўнай групы.
Усе разумеюць, што «выбары» – сумнеўнае мерапрыемства ў нашай краіне, але, разам з тым разумеюць, што мы не проста так удзельнічаем у гэтай кампаніі. Я адчуваю моцную падтрымку ад людзей.
– Некаторых чальцоў нашай каманды не зарэгістравалі, нягледзячы на тое, што яны выканалі ўсе патрабаванні закона. Як думаеце, чаму?
– Улады ўжо не першыя такія «выбары» праводзяць, і ў іх ужо адпрацаваная схема, паводле якой яны пастанаўляюць, каго прапусціць, а каго – не. Усе мы былі да такога сцэнару гатовыя. Рабіць з гэтага трагедыю не варта, паколькі ў нас не стаіць задача трапіць у «парламент», а задача наша заключаецца ў тым, каб быць на вуліцах горада і мець зносіны з людзьмі. Нават калі не зарэгістравалі – нічога страшнага ў гэтым не бачу, усё роўна мы разам будзем працаваць дзеля агульных мэтаў.
– Якія пытанні і праблемы будзеце падымаць на этапе агітацыі?
– Перш за ўсё, пытанне пра захаванне незалежнасці нашай краіны, таму што без гэтага ўсё астатняе не мае ніякага значэння. Занадта шмат трывожнай інфармацыі з'яўляецца ў апошні час. Ствараная ўладамі атмасфера сакрэтнасці вакол гэтай тэмы не супакойвае людзей, а наадварот. Відавочна, што стратэгія Расеі складаецца ў паглынанні Беларусі. Відавочна і тое, што адэкватнага адказу на гэта ў сённяшніх уладаў няма.
Не менш востра стаіць праблема Астравецкай АЭС. Яе будуюць расейскія спецыялісты, размешчаная яна ля самай мяжы з Літвой. Ледзь не кожны дзень паступае інфармацыя пра аварыі і парушэнні на будоўлі. Гэта пытанне бяспекі не толькі для беларусаў, але і ўсяго рэгіёну.
– Вы назвалі адной з галоўных тэмаў абарону незалежнасці. Як нам гэтага дамагчыся, беручы пад увагу таемныя перамовы Лукашэнкі і Пуціна, а таксама тую інфармацыю, якая з'яўлялася ў СМІ?
– Кожны для сябе павінен вызначыць: ён хоча жыць у незалежнай еўрапейскай дзяржаве, якой мы цяпер фармальна ўважаемся, альбо ў нейкім рэгіёне Расеі. Калі мы хочам абараняць незалежнасць, то проста можна размаўляць на роднай, беларускай мове, насіць нацыянальную сімволіку, тлумачыць сваім дзецям, сваякам, калегам, якія магчымасці адкрываюцца перад імі ў еўрапейскай вольнай Беларусі, наколькі гэта важна для нашай будучыні.
Я не так даўно прачытаў меркаванне аднаго чалавека, які, прама скажам, далёкі ад палітыкі. Ён напісаў, што ў выпадку, калі для Беларусі будзе рэальная пагроза страты суверэнітэту, то сама менш тысячаў 150 на вуліцы Менска выйдзе. Мяне вельмі парадаваў такі аптымізм. Я сам згодны з тым, што ў нейкі крытычны момант сотні тысячаў беларусаў выйдуць на вуліцы сваіх гарадоў. Не толькі прыхільнікі апазіцыі – незалежнасць у нас адна на ўсіх.
– Вы адзін з заснавальнікаў легендарнага руху «Зубр», праводзілі шмат вулічных акцый. Што параіце новаму пакаленню маладых актывістаў?
– Усім маладым актывістам я магу сказаць адно: хлопцы, час браць адказнасць за краіну на сябе. Нікому, акрамя нас, не патрэбная моцная і свабодная Беларусь. Мы – вялікі народ з шматвяковымі традыцыямі барацьбы і супраціву. Мы кідалі выклік наймацнейшай імперыі свету. Мы выжылі, нягледзячы на 300 гадоў акупацыі – прыкладаў падобнага не так ужо і шмат у гісторыі. Няўжо мы не зможам справіцца з тымі выклікамі, якія ёсць цяпер?