Мы маем права мяняць гэтую ўладу
- АНДРЭЙ САННІКАЎ
- 9.04.2018, 9:20
Гэта права законнае ў адрозненне ад улады, якая незаконная.
Хто вінаваты?
- Ды, мабыць, усе мы, у рознай ступені.
Што рабіць?
- Паверыць, што разам мы зможам змяніць сваю краіну і станем вольнай Беларуссю. Паверыць, што нас шмат, і што нашая салідарнасць здольная на многае. Не сумнявацца, што мы маем права мяняць гэтую ўладу. Гэта права законнае ў адрозненне ад улады, якая незаконная.
А далей - выбіраем, што каму пасуе.
- Не дазваляць парушаць свае правы, усялякія. Супрацьстаяць усім незаконным дзеянням афіцыйных органаў: ад прымусовай падпіскі, прымусовага ўдзелу ў афіцыйных мерапрыемствах да незаконных пераследаў. Арганізоўваць пратэсты: на працоўным месцы, у раёне, горадзе, вобласці, ва ўсёй краіне. Нас шмат, памятаеце! Нашая салідарнасць - самая моцная зброя супраць самавольства ўладаў.
- Уваходзіць у незалежныя прафзвязы або ствараць іх. Далейшае зніжэнне ўзроўню жыцця, адсутнасць надзейнай сацыяльнай абароны патрабуе ад працаўнікоў больш актыўнай барацьбы за свае правы, уключаючы страйкі ў розных формах.
- Удзельнічаць у акцыях пратэсту, якія арганізуюцца апазіцыяй для абароны сваіх правоў, сваіх дзяцей і свайго жыцця. Мірны пратэст з'яўляецца законным, а яго здушэнне - незаконным.
- Не ўдзельнічаць ні ў якіх выбарах і рэферэндумах паводле правіл рэжыму і пад кіраўніцтвам Ярмошынай. Не ўдзельнічаць ні ў якіх выбаркамах, дзе прымушаюць фальсіфікаваць вынікі галасавання. Фальсіфікацыя - гэта злачынства, якое не мае тэрміну даўніны, а байкот «выбараў» і «рэферэндумаў» - законны сродак барацьбы з фальсіфікацыямі.
- Не падпісвацца на дзяржаўныя газеты і не чытаць іх. Не глядзець дзяржаўную тэлевізію і расейскія каналы, асабліва іх навінавыя і «аналітычныя» перадачы. Гэта чыніць непапраўную шкоду вашаму здароўю.
- Чытаць і распаўсюджваць незалежную прэсу. Распаўсюджваць публікацыі незалежных інтэрнэт-крыніц, якім вы давяраеце. Можна раздрукоўваць, калі ёсць такая магчымасць, і раздаваць сябрам і знаёмым. Можна капіяваць артыкулы і рассылаць, дапамогуць нават проста спасылкі, адпраўленыя як мага большай колькасці людзей. Мы наогул можам стварыць сваю незалежную інфармацыйную прастору, цалкам прыбраўшы з яе дзяржаўную прапаганду і яе хлуслівых прадстаўнікоў.
- Абмежаваць ці ўвогуле перастаць каментаваць кожны «чых» дыктатара, асабліва ў сацыяльных сетках. Ён і яго камарылля настолькі зразумелыя і прадказальныя ў сваёй празе да ўлады і страху яе страціць, што не варта марнаваць час на іх абмеркаванне. Празмерная прысутнасць дыктатара і ягонай сям'і ў інфармацыйнай прасторы ўплывае на псіхіку здаровага чалавека. Можна наогул абвяшчаць дні без Лукашэнкі ў інтэрнэце, што само сабой дадасць у жыцці пазітыву.
- Не верыць псеўдапалітыкам і псеўдаактывістам. Як іх распазнаць? Вельмі проста. Вось толькі некалькі прыкмет:
- нязменна клічуць на мясцовыя і парламенцкія выбары і рэферэндумы і ўдзельнічаюць у іх пад дудку Лукашэнкі-Ярмошынай.
- выступаюць супраць санкцый у дачыненні да Лукашэнкі і ягонага рэжыму
- выступаюць супраць вулічных пратэстаў
- заклікаюць да адмовы ад барацьбы з рэжымам, г.зн. ад барацьбы за свабоду, і нават крытыкі дыктатуры пад падставай абароны незалежнасці Беларусі. Лукашэнка ўжо здаў Беларусь Расеі, у тым ліку ў вайсковым плане, і менавіта ягоны рэжым з'яўляецца галоўнай пагрозай нашай незалежнасці.
- імкнуцца «адбяліць» рэжым унутры краіны і за мяжой.
- Не спадзявацца толькі на існыя праваабарончыя арганізацыі. Самім ствараць «ганебныя спісы» ўсіх парушальнікаў закона: міліцыянтаў, амапаўцаў, суддзяў, псеўдасведак, фальсіфікатараў выбараў. Вывешваць іх у інтэрнэце, але толькі паклапаціўшыся пра сваю бяспеку і праверыўшы ўсе звесткі.
- Прачытаць кнігі Джына Шарпа аб негвалтоўным супраціве і яго формах (вось тут, напрыклад, яго знакамітыя 198 метадаў негвалтоўнай абсалютна законнай барацьбы). Паспрабаваць знайсці брашуры аб негвалтоўным супраціве, што выдаваў «Зубр».
- Ведаць і быць упэўненым, што права на мірныя дэманстрацыі, свабоду слова, свабоду інфармацыі, свабоду мітынгаў і сходаў, шэсцяў не толькі законнае, але і гарантаванае Канстытуцыяй.
- Падтрымліваць тых, хто мае мужнасць выходзіць на пратэсты, ахвяруючы сабой дзеля нас усіх.
- Падтрымліваць усіх, хто несправядліва апынуўся за кратамі, змагаючыся за нашыя правы.
- Дапамагаць грашыма (хто можа) удзельнікам беларускага супраціву. Але толькі супраціву, а не падтанцоўкі.
- Паведамляць пра ўсе факты беззаконня, самавольства ўладаў і беззаконня.
Усё гэта трэба рабіць на аснове нашай мовы, гісторыі і культуры, бесперапыннага пашырэння сферы іх уплыву. Не забываць пра наш сцяг і "Пагоню".
Нашая салідарнасць павінна здабыць новыя якасці, стаць салідарнасцю супраціву і абароны незалежнасці.
Мы павінны дамагчыся правядзення сумленных выбараў пад міжнародным кантролем, пасля чаго і адновіцца перапыненае развіццё Беларусі.
Героямі не нараджаюцца. Герояў робіць гісторыя. Героямі народ называе тых, хто змагаецца за самае дарагое для сябе і сваёй краіны - Свабоду!
Жыве Беларусь!
Андрэй Саннікаў, каардынатар грамадзянскай кампаніі «Еўрапейская Беларусь», спецыяльна для Charter97.org