Палітолаг: Трампу здаецца, што ён дасць рады Пуціну
- 23.01.2017, 11:09
Новы прэзідэнт ЗША ўпэўнены, што ён дасць рады расейскаму лідару.
Палітолаг Марцін Забароўскі разважае аб тым, ці зможа Дональд Трамп даць рады Уладзіміру Пуціну і калі ў Маскве адкрыюць Трамп-таўэр, паведамляе belsat.eu.
— Бізнэсовец Дональд Трамп шмат разоў спрабаваў рабіць бізнэс у Расеі. Чаму ў Маскве Маскве ўсцяж няма Трамп-таўэр?
— Дынаміку мы назіраем паміж Трампам і Пуціным, варта чакаць вялікіх інвестыцый Трампа ў Маскве і ў некаторых цэнтральных месцах горада. Так яны будуць дамаўляцца, калі не пасварацца, а гэта таксама можа здарыцца.
— Ці ў стане наогул палітык, якому не ўдалося зрабіць вялікі бізнэс у Расеі, акрамя продажу правоў на «Miss Universe», дамовіцца з Пуціным у палітычным плане?
— Яму здаецца, што ён можа дамовіцца з Пуціным, што ён можа быць раўнапраўным партнёрам з Пуціным, што Пуцін трактуе палітыку як бізнэс. І ў гэтым тлумачэнні палітыкі ён ведае, як заключаць такія бізнэс-угоды. А Трамп лічыць, што ён выдатны бізнэсовец, які ў стане абыграць кожнага. Яму здаецца, што ён справіцца з Пуціным. Мне здаецца, ён памыляецца.
— У апошніх інтэрв'ю Трамп казаў пра дамову з Расеяй, якая заключалася б у тым, што ўзамен за скасаванне амерыканскіх санкцый Масква пагодзіцца на скарачэнне ядзернай зброі. Ці можна дамовіцца такім чынам?
— У дыпламатыі такіх рэчаў не робяць. Гэта як калі б мы гандлявалі яблыкамі: хочам пагандляваць трохі яблыкамі, а [потым вырашаем] апельсінамі. Калі мы ўжо гандлюем яблыкамі, давайце гандляваць яблыкамі. Санкцыі ўвялі ў сувязі з анэксіяй Крыма. І ў сувязі з дзеяннямі Расеі ва ўсходняй Украіне. Таму гэтыя санкцыі можна скасаваць тады, калі гэтыя дзеянні будуць спыненыя. Аб'яднанне гэтага пытання з пытаннем ядзернай зброі не мае сэнсу. Нават расейцы, з якімі я нядаўна размаўляў у Лондане, таксама лічаць, што гэта аб'яднанне вельмі няўдалае. І што яно не прынясе вынікаў.
— У Беларусі многія экспэрты кажуць, што існуе рэальная пагроза анэксіі Беларусі Расеяй. Якой можа быць рэакцыя адміністрацыі Трампа на такую гіпатэтычную анэксію?
— Павінна была б быць нейкая рэакцыя. Я думаю, што з'явіліся б санкцыі, напружанне ў стасунках паміж Пуціным і Трампам. Таксама была б міжнародная рэакцыя. Іншым дзяржавам гэта б не спадабалася. Напрыклад, Кітаю гэта не спадабаецца. Гаворка не толькі пра ЗША. Міжнародная супольнасць на гэта адрэагавала б.
— А якая павінна быць правільная рэакцыя на такія дзеянні?
— Рэакцыя, падобная на тую, якую мы назіраем у выпадку Украіны. Ці нават мацней: санкцыі, супраціў, адсутнасць супрацоўніцтва з Расеяй.
«Я думаю, што гэта вельмі малаімаверны сцэнар: навошта Пуціну захопліваць Беларусь? — — У Беларусі і так прарасейскі ўрад, суверэннасць Беларусі вельмі сур'ёзна абмежаваная. Расея мае базы ў Беларусі»
Расея перастае ўспрымаць Беларусь і Лукашэнку як хаўрусніка, і турбуецца аб тым, што Беларусь паварочваецца ў напрамку на Захад.
Мне здаецца, што Беларусь Лукашэнка гуляе ў такую геапалітычную гульню з Захадам і Усходам. Але ў выніку яна будзе на баку Расеі. Я не зусім бачу карысць, якую магла б атрымаць Расея ад адназначнага парушэння міжнароднага права і анэксіі Беларусі, якая і так знаходзіцца на яе баку. Я думаю, што цана была б занадта высокай. Нерэальна, каб такое адбылося.
— У сувязі з імавернай расейскай агрэсіяй часцей гавораць аб анэксіі балтыйскіх дзяржаваў, дзе жыве вялікая беларуская дыяспара — Латвіі і Эстоніі. Наколькі можна сабе ўявіць, што Расея адважыцца на гэта?
Вядома, з'яўленне міжнародных сіл NATO, канадскіх, брытанскіх і амерыканскіх частак у балтыйскіх дзяржавах нівеліруе імавернасць вайсковай атакі на гэтыя дзяржавы. У гэтым выпадку атака на Эстонію становіцца атакай на іншыя дзяржавы. І таму цана зноў вельмі высокая. Аднак правядзенне нейкай дыверсійнай акцыі, напрыклад, з удзелам «зялёных чалавечкаў», якая прывядзе да захопу Нарвы і яе аддзялення ад Эстоніі, не такі ўжо нерэальны сцэнар. Такое можа здарыцца. Яго ўжо праверылі ў Крыме. Яго могуць праверыць у іншых частках балтыйскіх дзяржаў, дзе няма прысутнасці NATO. Таму што, шчыра кажучы, прысутнасць NATO там вельмі невялікая, а прарасейскія тэндэнцыі ёсць. Напрыклад, у Нарве.
— То бок можна казаць пра невялікія рэгіёны на мяжы з Расеяй?
Так, гэта магчыма.
— Амерыка вельмі павольна рэагавала на расейскую агрэсію супраць Украіны, толькі цяпер амерыканскія сілы перакідваюць у Польшчу і балтыйскія краіны. Крым сапраўды стаў для амерыканцаў сюрпрызам?
— Замежная палітыка Абамы была палітыкай мінімізацыі ўдзелу ў сусветных канфліктах.
Абама цалкам вывеў войскі з Ірака, ствараючы пустэчу, якую, між іншым, заняла Ісламская дзяржава. Таксама ён скараціў прысутнасць ЗША ў Афганістане. Ён вельмі не хацеў удзельнічаць у Лівіі, яго прымусілі да гэтага еўрапейцы. Ён выкарыстаў выпадак, каб не ўдзельнічаць у канфлікце ў Сірыі.
Пасля 8 гадоў прэзідэнтуры папярэдніка Абамы, Джорджа Буша, падчас якой ЗША ўдзельнічалі ў многіх канфліктах, амерыканцы стаміліся. Амерыканскае грамадства не хацела ўдзельнічаць у вялікіх канфліктах. Рэакцыя на вайну ва Украіне была вынікам гэтага.
«Амерыканцы стаміліся»
— Яны не ангажаваліся ў гэту сітуацыю, яны да канца не разумелі. І ў цэлым пачалі старацца менш умешвацца ў справы свету. Таму былі санкцыі, была сімвалічная падтрымка Майдана, але не было фундаментальнай падтрымкі Украіны. Амерыка не ўдзельнічала ў Нармандскім фармаце, не ўдзельнічала і ў менскіх перамовах. Гэта шмат пра што кажа.