Аляксандр Хацкевіч: Мы гулялі ў нейкі інтэлігентны футбол

• 28.05.2016, 8:53

Каманда Ірландыі гуляе ў вельмі просты футбол, але беларусы да гэтага простага футболу была не гатовая.

Галоўны трэнер нацыянальнай каманды Беларусі Аляксандр Хацкевіч пракаментаваў пройгрыш (0:3) камандзе Паўночнай Ірландыі ў госцевым таварыскім матчы, прызнаўшыся, што падапечныя згулялі ў іншы, адрозны ад ўстаноўкі футбол.

Інтэрв'ю з трэнерам публікуе Прессбол.

- Цяжка казаць пра матч, прайграны з лікам 0:3... Ведаеце, мы гулялі ў нейкі інтэлігентны футбол - папярок, таму, без прапаноў наперад, хоць дамаўляліся зусім пра іншае. Калі гуляць папярок-назад, спаборнік хутка перабудоўваецца і прыстасоўваецца. Да таго ж у нас было столькі браку пры пераходзе з абароны ў атаку... Зразумела, ёсць аб'ектыўныя прычыны. Коля стараўся, як мог. Наколькі стае яго тэхнічных уменняў. Але без гульні наперад цяжка дамагацца выніку.

Што тычыцца галоў, якія мы прапусцілі - гэта тэхнічныя памылкі асобных футбалістаў. Першы мяч яшчэ разбяром на паўторы - там трэба прыгледзецца. А таксама ў двух момантах няўдала дзейнічаў брамнік.

- Спаборнік здзівіў?

- Паўночныя ірландцы чакаюць памылкі ў цэнтры поля і арганізуюць хуткі пераход з абароны ў атаку. У нас жа было шмат тэхнічных памылак - гульні ў недадачу. Хоць прасілі хлопцаў развярнуць спаборніка спіной - бо бяспечней страціць мяч на чужой палове поля. Інакш адразу ідзе доўгая перадача, а наперадзе ў ірландцаў выдатна наладжана ўзаемадзеянне паміж двума форвардамі. Каманда гуляе ў вельмі просты футбол, але мы да гэтага простага футболе былі не гатовыя.

- Пракаментуйце замены.

- Першая замена (Філіпенка на Сівакова. - заўвага Pressball.by) была вымушанай. А ў астатнім дзейнічалі ў тым ліку і па разліку, дзесьці рыхтаваліся да другога паядынку. Што з Ягорам, пакуль невядома. Спадзяюся, усё абыдзецца.

- Вы сказалі, што дамаўляліся з камандай аб адным, а выйшла іншае. Чаму так?

- У гульцоў павінна быць матывацыя. Магчыма, не хапіла эмоцый. Бо ў такіх простых эпізодах, у якіх мы памыляліся, памыляцца было нельга. Пры гэтым нельга было патрабаваць ад нашых хлопцаў футбола, у які яны ні гуляюць. Калі б мы, як і ірландцы, проста грузілі мяч наперад, шанцаў у нас наогул не было б зачапіцца. Мы выходзілі з абароны праз кароткія і сярэднія пасы. Але ў сваёй штрафной спаборнік сустракаў нас вельмі шчыльна і заўсёды паспяваў перабудоўвацца - надзвычай марудна мы пераходзілі. Тым не менш у нас ёсць кірунак, у якім мы рухаемся, і праз паразы ад яе адыходзіць нельга.

- Падаецца, нашы флангі прасядалі…

- Вядома, у спаборніка ўвесь акцэнт быў на гэтым: доўгая перадача або пас з флангу ў штрафную. Нашы ж флангі не спрацавалі ў атаку. Шытаў практычна не падключаўся. Макс Валадзько таксама не выяўляў той актыўнасці, якую мы хацелі б бачыць ад крайніх абаронцаў. Паглядзім... Такія гульні, з больш моцнымі спаборнікам, і патрэбныя для разумення: чаму каманда Паўночнай Ірландыі выступіць на чэмпіянаце Еўропы, а мы - не.

- Замена Крыўца на Глеба - запланаваная?

- Дзейнічалі па сітуацыі. У Крыўца да таго часу ўжо не засталося сіл. Гэта было бачна нават па адным з удараў, які ён нанёс па брамах спаборніка. А ў нас наперадзе яшчэ і другая гульня.

- Падтрымка трыбун дапамагла ірландцам?

- Думаю, гаспадары адчулі атмасферу на стадыёне. Пры такой падтрымцы проста немагчыма гуляць дрэнна. Вынік можа атрымацца не лепшы, але выкладваешся ты на сто адсоткаў.